یادداشت دکتر عباس منصورنژاد مدیرعامل مرکز مشاوره بهینه به مناسبت روز ملی کارآفرینی

کارآفرینی تعاریف مختلفی دارد که قصد این نوشتار تمرکز برای مفاهیم ‏نخواهد بود، اما عصاره و خلاصه ی مفهوم کارآفرینی را ژوزف ‏شومپیتر در درک و بهره برداری بهتر از فرصت ها می داند.‏

غایت این نوشتار  ارائه دو چالش و راه کار جهت  توسعه ی فرهنگ ‏کارآفرینی می باشد.(البته طبیعتا هم چالش ها و راه کارها فراوان می ‏باشد اما به اقتضای یک نوشتار اینترنتی دو چالش و راه کار مطرح می ‏گردد)‏

الف)آسیب شناسی :

‏‏۱)عدم وجود نگاه سیستمی به مقوله ی کارآفرینی:‏سیستم به معنای اجزای به هم مرتبطی که با یک هدف مشخص در کنار ‏یکدیگر فعالیت می نمایند.اگر هر یک از اجزای سیستم کار خود را به ‏درستی انجام ندهند،برآیند سیستم نمی تواند اثر بخش و تاثیر گذار ‏باشد.به صورت مختصر برخی از این اجزا عبارتند از :نهادهای ‏مالی(سرمایه گذاران خطر پذیر،فرشتگان کسب و کار و بانک ‏ها)،نهادهای پشتیبان(دانشگاه ها،سازمان های دولتی تنظیم کننده ی ‏روابط اقتصادی و صنعتی،مراکز رشد و پارک های علم و فناوری و ‏غیره) و فرآیندهای کارآفرینی(نرخ ایجاد کسب و کار،تعداد کارآفرینانی ‏که در چند کسب و کار دست به کارآفرینی می زنند یا میزان تمایل به ‏کارآفرینی)‏ می باشند.‏ذی نفعان مذکور می بایست به صورت بهینه و هماهنگ با یکدیگر به ‏تعامل بپردازنددر سطح ملی شاهد هستیم که فعالیت ها گاه جزیره های ‏و غیر هدفمند می باشد .نتیجه ی آنکه کشور عزیزمان با وجود ظرفیت ‏های ویژه در حوزه ی کارآفرینی،نتوانسته است به جایگاه واقعی خود ‏دست یابد.‏گاها شاهد رشد کاریکاتوری بخشی از زیست بوم کارآفرینی هستیم.این ‏رشد به حسب ظرفیت های یک بخش ایجاد می شود،اما چون این ‏مسئله به صورت سیستمی و هدفمند نمی باشد،در نهایت نمی تواند ‏اتفاقات موثری را رقم بزند.

بنابراین می بایست با برنامه ریزی های هدفمند و یکپارچه الگویی ‏مناسب برای سیستمی کردن زیست بوم کارآفرینی را ایجاد نمود. ‏

۲. منابع انسانی ‏اصلی ترین عامل توسعه ی کارآفرینی منابع انسانی در لایه ی ‏کارآفرینان و کارکنان می باشد.متاسفانه این مهم دچار چالش جدی شده ‏است.‏امروزه شاهد هستیم که مدیران صنایع به شدت از کمبود نیروی انسانی ‏گلایه مند هستند.این فقدان نیرو فقط در لایه های متخصصین نمی باشد ‏و حتی در لایه های کارگری نیز کمبود نیرو محسوس می باشد.عدم ‏توجه ویژه به این مسئله  به کاهش سرعت توسعه ی  کارآفرینی می ‏انجامد.‏در جلسات استخدام نیرو شاهد این هستیم که به سختی نیروهای مورد ‏نیاز مجموعه ها تامین می گردد.از مشکل جذب که بگذریم،نگهداشت و ‏بهره وری نیروهای موجود نیز خود از مسائل بسیار مهم زیست بوم ‏کارآفرینی می باشد.‏

حفظ کیفی نیروهای موجود در یک مجموعه از چالش هایی است که ‏مجموعه ها با آن دست و پنجه نرم می کنند،اما  گاها  نگاه سنتی به ‏مسئله ی مدیریت منابع انسانی در میان کارآفرینان به چشم می خورد.‏

ب)راه کارها

۱)شبکه سازی:‏شبکه سازی از جمله راهبردهایی است که زیست بوم کارآفرینی به ‏شدت نیازمند آن می باشد.این شبکه سازی می بایست در لایه های ‏مختلف این زیست بوم صورت گیرد.بخش خصوصی و بخش دولتی می ‏بایست نگاه ویژه و هماهنگی به این موضوع داشته باشند.در این میان ‏می بایست انتفاع اعضای شبکه مورد توجه قرار گیرد که شبکه های ‏بتوانند به صورت مستمر به فعالیت خود ادامه دهند

برگزاری جلسات مستمر،رویدادهای استارتاپی،بازدیدهای هدفمند،ارائه ‏نقش به انجمن ها و کانون های مرتبط از جمله راه کارهایی است که ‏می تواند به موضوع شبکه سازی کمک نماید

۲)رسانه:‏مهم ترین ابزار برای ترویج فرهنگ کارآفرینی و شبکه سازی استفاده ‏ی هدفمند و موثر از رسانه می باشد.‏رسانه می تواند در جهت هماهنگی و بهبود عملکرد زیست بوم ایفای ‏نقش نماید.متاسفانه با وجود ظرفیت های بالای کارآفرینی وبرندهای ‏مطرح به دلیل عدم وجود رسانه ی قوی در این زیست بوم،زمینه های ‏توسعه و برند سازی ایجاد نشده است.‏

بنابراین در حوزه ی کارآفرینی نیازمند فعالیت های ترویجی و تبلیغی ‏هستیم.نیاز است روحیه و شاخص های مرتبط با ‏کارآفرینی(نوآوری،ریسک کردن،خلق ثروت و…)از معبر رسانه تبلیغ ‏گردد.نوجوانان در مدارس با این رویکرد و مسیر آشنا شوند تا به جای ‏ملحق شدن به زنجیره ی شغل های بی ارزش به نگاه متعالی کارآفرینی ‏علاقه مند گردند.‏

لینک کوتاه در رسانه شاخه سبز.B2n.ir/f97306